Mimo że dla wielu wydawać się on może jedynie stratą czasu, bez niego nikt nie jest wstanie ułożyć programu żywieniowego, indywidualnie dopasowanego do potrzeb danego zawodnika. Prawidłowy wywiad żywieniowy ma charakter rozmowy, nigdy natomiast nie powinien przybierać formy dialogu jednej ze stron. To właśnie podczas jego trwania osoba układająca program ma szansę zdobyć niezbędne informacje, takie jak: preferencje żywieniowe zawodnika (napoje, potrawy oraz produkty lubiane i nielubiane), występujące u niego alergie i nietolerancje pokarmowe, ewentualne choroby towarzyszące (np. cukrzyca, celiakia) czy wiadomości na temat sposobu odżywiania sportowca w ostatnim czasie. Osoba przeprowadzająca wywiad powinna być do niego wcześniej przygotowana. Najlepiej, żeby pytania, które chce zadać zawodnikowi, napisała wcześniej na kartce, tak aby w trakcie wywiadu nic nie umknęło jej uwadze. Można również poprosić sportowca o wcześniejsze przygotowanie do wywiadu poprzez dokładne zanotowanie wszystkich posiłków, przekąsek i napojów spożytych w ciągu ostatnich trzech dni (najlepiej dwóch dni z tygodnia i jednego dnia z weekendu). Pozwoli to na zweryfikowanie informacji uzyskanych podczas wywiadu i wstępną ocenę dotychczasowego sposobu odżywiania zawodnika.
